MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü; 1) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin 1412 sayılı Yasa'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE ; 2) Sanık ... hakkında, hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanık ...'nin temyiz itirazlarının incelemesinde; Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olup infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 3)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıklar ... ve ...'ın temyizlerine gelince; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; I- Sanıkların aynı yerden birden çok hırsızlık suçunu işlediklerine dair aşamalardaki savunmalarının aksini kanıtlayan yeterli, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gözetilmeden haklarında TCK'nın 43/1 maddesi uyarınca artırım yapılarak fazla ceza tayini, II- Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA,10.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.