Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25079 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 31043 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü: I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ; Sanıkların, üzerine atılı konut dokunulmazlığını bozma suçunu birlikte işlediklerinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik cezaya hükmolunması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, II-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçu ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak ;1- Katılanın 13/12/2011 tarihli oturumda, sanıkların açarak içeri girdikleri pimapen pencerede bir zarar olmadığını beyan etmesi karşısında, mala zarar verme suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurulması,2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu, ancak; herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, konut dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve sanık ...'ün kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin de bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken “Zarar karşılanmadığından” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 30/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.