Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25044 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 28700 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 2 - 2014/174758MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 34. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 25/02/2014NUMARASI : 2010/635 (E) ve 2014/80 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasında ısrarla aracı H. A..’in yeğenleri olan M. E.. ve Cahit’in getirdiğini ileri sürmesi karşısında, mahkemece sanığın adını verdiği Mücahit ve Cahit’in açık kimliklerinin tespitiyle ifadelerinin alınması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması, 2- 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddeleri uyarınca sanığın eyleminin uyduğu kabul edilen 765 sayılı TCK ve 5237 sayılı TCK'nın tüm hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanmak suretiyle sonuçların belirlenmesi, sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK uygulandığında ayrıca konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarını da oluşturacağı da gözetilerek, bu şekilde belirlenen sonuç cezaların karşılaştırılması ve sonucuna göre lehe olan kanunun belirlenmesi gerekirken, iddianamede 765 sayılı TCK uyarınca 493/1-2 maddelerinin uygulanması talep edilmesi ve anlatıma göre de konut dukunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından dava açıldığının kabulü gerektiği halde, 5237 sayılı TCK uygulanması halinde konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından dava açılmadığı belirtilmekle, lehe yasa tartışması bu suçlar değerlendirilmeden cezalar hesaplanmak suretiyle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK gereğince yazılı şekilde hüküm kurulması, 3- Suç tarihi itibariyle konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarının uzlaşma kapsamında kaldığı gözetilip, taraflara usulünce uzlaşma önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 30/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.