Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 250 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 37452 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 2 - 2011/357835MAHKEMESİ : Edirne 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/12/2006NUMARASI : 2006/473 (E) ve 2006/1177 (K)SUÇ : Elektrik hırsızlığı Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan 5271 sayılı CMK.’nun 231/6.maddesinin a bendinde yazılı “ kasıtlı bir suçtan mahkum olmama ” koşulunun bulunmaması nedeniyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; I- Sanığın oturduğu evdeki sayacın “ camının kanırtılarak aralandığı ve içerisinde şerit parçaları bulunduğuna ” dair tutanak düzenlenmesi, atılı suçu kabul etmeyen sanığın tutanağa konu evde 3 aydan beri oturduğunu savunması, keşif sonucu alınan bilirkişi raporunda kurulu güç ile ilgili bir değerlendirme yapılmadığı ve 15.10.2005 tarihinden itibaren tüketimde düşüşün başladığının belirtilmesi karşısında; sanığın tutanağa konu evde hangi tarihten itibaren oturmaya başladığı araştırılarak tespit edildikten sonra, tutanakla tespit edilen kurulu güç esas alınarak normal kullanıma göre tüketebileceği ortalama elektrik miktarı bilirkişiye hesaplattırılarak, sanığın oturmaya başladığı tutanak öncesi dönemdeki tüketim föyleriyle karşılaştırılıp, arasında aşırı bir oransızlık olup olmadığı, tutanaktan sonra tüketimde belirgin bir artış bulunup bulunmadığı konusunda bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken; eksik araştırma ve inceleme ile yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, II- Kabule göre de; 1- 5237 Sayılı TCK.nun 53. maddesinin hapis cezasına mahkumiyet halinde uygulanabileceği gözetilmeden, sonuç olarak adli para cezasına hükmolunan sanık hakkında uygulanmasına karar verilmesi, 2- TCK' nın 62. maddesine ilişkin uygulamanın gerekçeli kararın hüküm fıkrasında gösterilmemesi, 3- Adil para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK' nın 52/4 maddesi yerine, 51/3 olarak gösterilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA 17.01.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.