MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mühür bozma, karşılıksız yararlanmaHÜKÜM : BeraatDosya incelenerek gereği düşünüldü: 1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 23.12.2011 günlü, 2011/485-633 sayılı hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;6352 sayılı Yasa'nın 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, katılan vekilinin mühür bozma suçundan 23.12.2011 tarihinde verilen, 2011/485-633 E-K sayılı karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 25.12.2012 günlü, 2012/830-1102 E-K. sayılı hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasa'nın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde sanığın beraatine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK' nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 28.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.