Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 24277 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 31664 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü : Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/12/2010 tarihli, 2010/11-205 E. ve 2010/258 K. sayılı ilamında da belirtildiği üzere, istem halinde TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunlu olup somut olayda sanıkların maddenin uygulanması için istemleri bulunmadığı, ayrıca sanık ... açısından alt sınırdan uzaklaşılarak ceza belirlenirken ve her iki sanık açısından TCK'nın 50, 51 ve CMK'nın 231. maddesinin uygulanmamasına ilişkin gösterilen gerekçeler de nazara alındığında tebliğnamenin TCK 62. maddesine yönelik bozma düşüncesi benimsenmemiştir.I- Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme; suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, II- Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;Sanık ...'ın temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanık ...'nın savunmasında diğer sanık ...'da akıl hastalığı bulunduğunu bu nedenle kendisine Adli Tıp Kurumundan rapor verildiğini ileri sürmesi üzerine Uyap üzerinden yapılan araştırmada dairemizin 29.01.2014 tarihli 2013/8478 Esas ve 2014/24072 Karar sayılı ilamı ile başka bir mahkemenin sanık hakkında verdiği mahkumiyet hükmünün, sanığın akıl hastası olup olmadığına yönelik araştırma yapılması için bozulmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, sanık ...'da işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini etkileyen bir akıl hastalığı olup olmadığının TCK'nın 32.maddesi gereğince araştırılmasının gerekmesi,2-Oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak her iki sanığın da konut dokunulmazlığını bozma suçunu işlediklerinin iddia ve kabul olunması karşısında, sanıkların cezasında TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, “Müştekinin konutuna birden fazla kişi ile birlikte girildiği konusunda şüphe oluştuğundan” biçimindeki gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,3- Suç tarihinde yetmiş altı yaşında olan ve daha önce hapis cezasıyla mahkum edilmemiş olan sanık ...'a konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen kısa süreli hapis cezalarının, TCK.nun 50/3. madde-fıkrasında belirtilen yasal zorunluk uyarınca aynı maddenin (1.) fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısı ile sanık ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.