MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Karşılıksız yararlanma ve mühür bozmaHÜKÜM : Beraat Dosya incelenerek gereği düşünüldü:1- Sanıklar hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;6352 sayılı Yasanın 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan 07.02.2013 tarihli hüküm hukuken geçersiz olup, katılan vekilinin mühür bozma suçundan 02.03.2010 tarihinde verilen karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde sanıkların beraatine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK' nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 21.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.