Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23958 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 33732 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;Mala zarar vermek suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,II- Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Katılanın suç tarihinde geceleyin 01.00 sıralarında iş yerini kapatarak tarlasına gittiğini, bir süre sonra iş yerine geri dönüp uyuduğunu, sabah 06.30'da uyandığında fabrikanın kapılarının açık olduğunu fark edip, hırsızlık suçunun işlendiğini anladığını belirtmesi, suç tarihinde Karaman ilinde güneşin doğuş saatinin 05.23 olduğunun anlaşılması ve sanığın yüklenen suçlamayı kabul etmeyen savunması karşısında, suçun işlendiği zaman diliminin tam olarak tespit olunamadığı gözetilmeden suç tarihinde güneşin doğuş saati ve gece sayılan zaman diliminin 04.23'te sona ereceği nazara alındığında suçun sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden, iş yeri dokunulmazlığını bozmak suçundan TCK.nun 116/2. maddesi yerine suçun geceleyin işlendiği kabul olunarak aynı Yasa'nın 116/4. maddesi uyarınca hüküm kurulması ve hırsızlık suçundan hüküm kurulurken suçun gece işlendiği gerekçesiyle TCK.nun 143. maddesi ile cezanın arttırılarak fazla cezaya hükmedilmesi, 2-Sanığa yüklenen iş yeri dokunulmazlığını bozmak suçunun 19.12.2006 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasa’nın 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesinin 1. fıkrasının “b” bendi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı ve 5271 sayılı Yasanın 253.maddesinin 3.fıkrasına 5918 sayılı Yasanın 8.maddesi ile eklenen son cümlenin yürürlük tarihi olan 09.07.2009 gününe kadar uzlaşma kapsamında bulunmayan başka bir suç ile birlikte işlense dahi 07.06.2007 olan suç tarihi itibari ile uzlaşmaya tabi olduğunun anlaşılması karşısında; 5271 Sayılı CMK.nun 253 ve 254.maddeleri uyarınca iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.