MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Temyize konu işbu dava ile birleştirilen aynı mahkemenin 1992/197 Esas sayılı dosyasına ilişkin eylem nedeniyle kurulan hükümle ilgili olarak yapılan uyarlama yargılaması sonucu bir hüküm verilmediği belirlenerek yapılan incelemede; I- Hükümlünün, temyize konu işbu dava ile birleştirilen 1992/188, 1992/193, 1992/194, 1992/196, 1992/200, 1992/203 ve 1992/205 Esas sayılı dosyalara konu eylemleri nedeniyle kurulan hükümler ile 1992/201 Esas sayılı dosyaya konu hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından, hükümlünün temyiz isteminin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, II- Hükümlünün, temyize konu 1992/189 esas sayılı dava doyası ile işbu dava ile birleştirilen 1992/187, 1992/195, 1992/198, 1992/199 Esas sayılı dosyalara konu eylemleri nedeniyle kurulan hükümler ile ve 1992/201 Esas sayılı dosyaya konu mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Hükümlünün, 1992/187 Esas sayılı dosyaya konu mağdurun, sağlam ve muhkem nitelikteki kapısını kırıp evinde bulunan normal değerdeki eşyayı çalması biçimindeki eyleminde mağdurun, 12.03.1992 tarihli duruşmadaki beyanının aksine, 07.02.1992 tarihli kolluk ifadesinde şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, hükümlünün lehine olan 5237 sayılı TCK hükümleri uygulandığında, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları yönünden şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,2- Hükümlünün, 1992/187 Esas sayılı dosyaya konu eylemi sonrası evinde yapılan aramada ele geçen suça konu eşyalardan müzik setini çaldığı yeri göstermek suretiyle mağdura kısmen iadesini sağlaması karşısında, hükümlü hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4. maddesinin uygulanma olasılığının tartışılmaması, 3- 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün, önceki ve sonraki yasaların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu, hükümlünün, 1992/195 Esas sayılı dosyaya konu müştekinin, evinin sağlam ve muhkem nitelikteki kapısının kilidini kırarak, evinde bulunan pek hafif değerdeki fotoğraf makinesini çalması biçimindeki eyleminde, yakalanmasının ardından suça konu fotoğraf makinesini emaneten bıraktığı kişinin ismini vermek suretiyle makinenin müştekiye iadesini sağlaması;Hükümlünün, 1992/198 Esas sayılı dosyaya konu müştekinin, evinin sağlam ve muhkem nitelikteki kapısının kilidini kırarak, evinde bulunan hafif değerdeki müzik seti ile kasetlerini çalması biçimindeki eyleminde, yakalanmasının ardından çalınan eşyalardan müzik setini hediye olarak verdiği kişinin ismini vermek suretiyle müştekiye kısmen iadesini sağlaması;Şeklindeki eylemlerinin, şikayetin mevcut olması halinde, 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme ve 116/1. maddesine uyan konut dokunulmazlığını bozma suçlarını da oluşturduğu, bu suçlar yönünden CMK'nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522 ve 59. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 168/1(1992/195 Esas sayılı dosyaya konu eylem yönünden) veya 168/1-4(1992/198 Esas sayılı dosyalara konu eylemleri yönünden), 116/1, 151/1 ve 62. maddeleri uyarınca verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik karşılaştırma ile uyarlama isteminin reddi ile 765 sayılı TCK uyarınca kurulan hükümlerin aynen infazına karar verilmesi,4- Hükümlünün, 1992/189 esas sayılı dosyaya konu müştekinin, dairesinin bulunduğu apartmana belirlenemeyen bir şekilde girip, dairesinin, sağlam ve muhkem nitelikteki kapısının menteşesini kırıp dairesinde bulunan normal değerdeki eşyayı çalması biçimindeki eyleminin, şikayetin mevcut olması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme ve 116/1. maddesine uyan konut dokunulmazlığını bozma suçlarını da oluşturduğu, bu suçlar yönünden CMK'nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK'nın 493/1-2. maddesi uyarınca verilmiş ve kesinleşmiş sonuç ceza ile 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 116/1, 151/1 ve 62. maddeleri uyarınca verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eylemin yanlış nitelendirilmesi suretiyle 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesi esas alınarak hatalı yapılan karşılaştırma ile uyarlama isteminin reddiyle 765 sayılı TCK uyarınca kurulan hükümlerin aynen infazına karar verilmesi,5- Hükümlünün, 1992/199 Esas sayılı dosyaya konu müştekinin, sağlam ve muhkem nitelikte olmayan kapısını açarak, evde bulunan tabanca ve mermileri çalması biçimindeki eylemi nedeniyle yapılan uyarlama yargılaması sonucu, bir yandan 765 sayılı TCK hükümleri, hükümlü lehine kabul edilerek, (8) numaralı hüküm fıkrasında uyarlama isteminin reddi ile 765 sayılı TCK uyarınca kurulan hükmün aynen infazına karar verilmesi, diğer yandan (13) numaralı hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK hükümleri, hükümlü lehine kabul edilerek 142/1-b, 116/1 ve 151/1. maddeler uyarınca hükümler kurulması suretiyle hükümde çelişki yaratılması,6- Hükümlünün, 1992/201 Esas sayılı dosyaya konu müştekinin, sağlam ve muhkem nitelikteki kapısının kilidini kırıp, evde bulunan pek fahiş değerdeki eşyasını çalması biçimindeki eyleminin, şikayetin mevcut olması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme ve 116/1. maddesine uyan konut dokunulmazlığını bozma suçlarını da oluşturduğu, bu suçlar yönünden CMK'nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanarak sonucuna göre hükümler kurulması gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.