MAHKEMESİ : SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı Yasa'nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozmak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; a-Müştekinin işyerinden hırsızlık yapan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 116/2. maddesinde düzenlenen işyeri dokunulmazlığını bozmak suçundan mahkumiyeti yerine aynı Kanun'un 116/1. maddesiyle hüküm kurulması,b-5271 sayılı CMK'nın 150/2. maddesi uyarınca, Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii için ödenen avukatlık ücretinin, dosyadaki bilgilerden mali olanaklardan yoksun olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğa, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.