Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23515 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 28528 - Esas Yıl 2014





Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143, 151/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 8 ay hapis ve 2.400 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair...Asliye Ceza Mahkemesinin 08/07/2010 tarihli ve 2010/309 esas, 2010/491 sayılı karar aleyhine Yüksek Bakanlığınca verilen 14/02/2014 gün ve 2014/3496-11806 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/02/2014 gün ve 2014/75871 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;Dosya kapsamına göre; sanık ... ile suçu birlikte işleyen diğer sanıklar ... ve ...’ın temyiz başvurusu üzerine, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 18/03/2013 tarihli ve 2012/17024 esas, 2013/5449 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, gerek soruşturma gerek ise yargılama aşamasında sanığın üzerine atılı suçu işlediğini kabul etmediğini beyan etmesi ve çalınan mazotun da ele geçirilememesi karşısında, içerikleri somut deliller ile doğrulanamayan ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nunl35/6. maddesinde sayılan suçlara ilişkin olmayışları nedeniyle yasal delil olarak kabul olunamayacak iletişim tespit tutanaklarının yüklenen hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabul için yeterli sayılamayacağının gözetilmemesinde ve olay yeri tespit tutanağında müştekiye ait aracın "yakıt deposunun kapağının zorlanarak açıldığı" belirlemesinin yapıldığı, ancak aracın yakıt deposunda veya kapağında herhangi bir zarardan söz edilmediği ve müşteki tarafından da böyle bir iddianın ileri sürülmediğinin anlaşılması karşısında; sanığa yüklenen mala zarar verme suçunun ne şekilde oluştuğu kararda tartışılıp açıklanmadan, sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü kurulmasında isabet görülmediğinden CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden ....Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 08.07.2010 gün ve 2010/309, 2010/491 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309.maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4.fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, sanık ...'un atılı hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından, CMK.nun 223/2-e maddesi uyarınca BERAATİNE, hükmolunan cezaların ÇEKTİRİLMEMESİNE, 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.