Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23264 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 31828 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 8 - 2012/261407MAHKEMESİ : İstanbul 19. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 16/12/2009NUMARASI : 2009/788 (E) ve 2009/1010 (K)SUÇ : Bilişim sistemine müdahale ederek haksız çıkar sağlama Dosya incelenerek gereği düşünüldü: I- Katılana ait banka hesabına rızası dışında internetten girilerek sanığın hesabına para aktarılması ve paranın İstanbul ilindeki bir bankamatikten çekilmesi şeklinde gelişen olayda; sanığın suça konu paranın çekilmesinde kullanılan banka kartını sadece askerlik yaptığı dönemde Marmaris'te kullandığı ve sonrasında kaybettiği şeklindeki inkara yönelik savunması karşısında, suça konu bankamatik kartının hangi tarihlerde ve nerede kullanıldığı ile banka hesabında 2005 yılından sonra hareket bulunup bulunmadığının araştırılması ve suça konu havalenin yapıldığı N. İ.Hizmetleri Tic. Ltd. Şirketine ait 0............. IP numaralı bilgisayar ile sanık arasında bağlantı bulunup bulunmadığı tespit edildikten sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, II- Kabule göre de; 1- Katılanın banka hesabında bulunan parasına ulaşmak için bilişim sistemlerini araç olarak kullanan sanıkların eylemlerinin Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17/11/2009 tarih ve 11-193/268 sayılı kararında da ayrıntıları açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK'nın 142/2-e maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- 5237 sayılı TCK'nın 244/4 maddesinde hem hapis, hem de adli para cezasının öngörülmüş olması ve hapis cezasında temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulduğu halde, uygulama maddesinde adli para cezasının alt sınırı belirlenmemiş olmakla, aynı Kanun'un 52. maddesinin 1. fıkrası uyarınca beş gün olacağı gözetilmeden adli para cezasında gerekçe gösterilmeksizin alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması, 3- Adli para cezası uygulanırken dayanak yapılan 5237 sayılı TCK'nın 52/2. maddesinin kararda gösterilmemesi, 4- Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK'nın 53/1 maddesininde düzenlenen tüm tedbirlerin uygulanması yerine gerekçe gösterilmeksizin (a) ve (b) bentlerinin uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 14/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.