Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23149 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26493 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 2 - 2014/174891MAHKEMESİ : Akyazı Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 22/09/2011NUMARASI : 2007/329 (E) ve 2011/442 (K)SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık M.. K..'nun yokluğunda verilen kararın, savunması alınırken bildirdiği son adresi yerine bu adresten farklı olan mernis adresine çıkarıldığı, başka adrese sevkedilerek Geyve Açık Cezaevinde izinli olduğu bildirilerek Tebligat Kanunun 21/1. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmışsa da uyaptan yapılan sorgulamada sanığın tebligat tarihinde başka bir suçtan Karadeniz Ereğlisi A2 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında, yapılan tebliğ işleminin ve mahkemenin 29.02.2012 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin kararının hukuken geçersiz olduğu ve sanığın 23.01.2012 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu; Sanık A.. Ş.. yönünden, 7201 Sayılı Tebligat Kanunu'nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10.maddesinin 1.fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 Sayılı Yasa'nın 3.maddesi ile eklenen aynı maddenin 2.fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. İnceleme konusu somut olayda, sanık A.. Ş..'ın bildirdiği son adresi yerine başka bir adrese çıkarılan kararın adresin terkedilmiş olduğu bildirilerek iade olunduğu, bu sefer yine sanığın bildirdiği son adresi yerine mernis adresine çıkarılan kararın isim ve imza vermeyen komşusunun işte olduğunu bildirmesi nedeniyle Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebliğ edildiği, öncelikle sanığın bildirdiği son adresine tebligat yapılması gerektiğinden yapılan tebligat işleminin hukuken geçersiz ve sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede; 1-Aynı yargı çevresi içindeki bir cezaevinde, başka bir suçtan hükümlü bulunan sanık M.. K..'nun, duruşmadan bağışık tutulması konusunda bir istemi olmamasına rağmen, cezaevinden getirtilmeden, yokluğunda yargılama yapılarak hüküm kurulmak suretiyle CMK'nın 194. ve 196/1.maddelerine aykırı davranılması, 2-Sanık A.. Ş..'ın aşamalarda alınan tüm savunmalarında atılı suçu işlemediğini belirtmesi karşısında; başka bir hırsızlık suçundan yakalanan sanık Mehmet Demir'in karakolda alınan ifadesinde, "Sanıklar M.. Y.. ve M.. K..'nun yönlendirmesi ile birçok hırsızlık suçu işlediklerini, F.Mah.deki eve M.. K.. ile A.. Ş..'ın girdiğini gördüğünü..." bildirmesi şeklindeki soyut suç atması dışında yüklenen suçu bu sanığın da işlediğine dair, cezalandırılmasına yeterli, her türlü kuşkudan uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı kanıtların neler olduğu karar yerinde açıklanıp gösterilmeden yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hükümlülüğüne karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sanık M.. K.. hakkında diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, sanıklar hakkındaki ilamların kesinleşmediğinin anlaşılması karşısında; infazın durdurulmasına, sanıkların TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde salıverilmeleri için ilgili yer Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına, bilgi edinilmesi amacıyla tahliye kararının bir örneğinin de Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 14/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.