Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 23087 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 14823 - Esas Yıl 2009
Tebliğname No : 6 - 2009/49989MAHKEMESİ : Menemen 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 24/10/2008NUMARASI : 2008/304SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozmakDosya incelenerek gereği düşünüldü;Suç tarihinin, 5560 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 19.12.2006 tarihinden sonra olduğu, aynı Kanunun 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK. nun 253/4. maddesi uyarınca; soruşturma konusu suçun uzlaşmaya tâbi olması halinde, kolluk görevlisinin suçtan zarar görene uzlaşma teklifinde bulunabileceği, 253/9. maddesi uyarınca suçtan zarar görenin uzlaşmayı kabul etmemesi halinde uzlaştırma işleminin sonuçsuz kalacağı, aynı kanun ve maddenin 18. fıkrası uyarınca uzlaştırmanın sonuçsuz kalması halinde tekrar uzlaştırma yoluna gidilemeyeceğinin belirtilmiş olması karşısında, tebliğnamedeki, şikayetçinin hazırlıkta uzlaşma talebim yoktur beyanı esas alınarak, uzlaşma işleminin usulüne uygun olarak yapılmadığına yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Sanık B.. E..’ın onaylı nüfus kayıt örneğine göre suç tarihinde 14 yaşında olduğu, nüfus temsilcisi çağrılıp yaşı düzeltilerek nüfus kaydına işlenmesi sağlanmadan, Karşıyaka Devlet Hastanesinin sağlık kurulu raporu esas alınarak, sanığın 16 yaşında olduğunun kabulü ile 5237 sayılı Kanunun 31/3. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,2-Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının para cezasına çevrilerek taksitlendirilmesi sırasında, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin kararda belirtilmemesi suretiyle TCK.nun 52/4. maddesine aykırı davranılması,3-5271 sayılı CMK’nun 326/2.maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden müteselsilen tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12.07.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.