Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22812 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29670 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 2 - 2012/192328MAHKEMESİ : Espiye Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 15/05/2012NUMARASI : 2009/135 (E) ve 2012/115 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Her ne kadar sanık A.. K..'in adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunmakta ve mahkeme hangi ilamın tekerrüre esas alındığını karar yerinde belirtmemiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 22.01.2013 tarih ve 2012/6-1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanığın mükerrir olduğunu belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında tebliğnamedeki (2) nolu bozma düşüncesine ve gerekçeli karar başlığında Hasan Şahin'in katılan yerine müşteki olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görüldüğünden (4) nolu bozma düşüncesine katılınmamıştır. Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- 5271 Sayılı CMK.nun 226. maddesi uyarınca sanık A.. K.. hakkında ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK.nun 142/2-son .maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, 2-Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık M.. G.. hakkında hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrirler hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 3-Sanıkların, gerçekleştirdiği hırsızlık eyleminden dolayı temel ceza alt sınırdan tayin edilmesine karşın, suçun beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olan kimseye karşı işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 142/2-son. maddesi uyarınca yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeden en üst sınırdan artırım yapılması, Bozmayı gerektirmiş sanıkların ve o yer Cumhuriyet savcısı'nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 01.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.