MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlaliHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;I-Sanıklar hakkında, hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;Sanık ...'ın, adli sicil kaydında yer alan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 21/04/2004 tarih, 2004/17 - 73 Karar sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK.nun 493/1, 522 59/2 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince tayin olunan ve 647 sayılı Kanunun 6. maddesi gereği ertelenen 4455000000 TL para cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan duruşmaya toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,II-Sanıklar hakkında, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;Sanık ...'ın, adli sicil kaydında yer alan... Asliye Ceza Mahkemesinin 21/04/2004 tarih, 2004/17 - 73 Karar sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK.nun 493/1, 522 59/2 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince tayin olunan ve 647 sayılı Kanunun 6. maddesi gereği ertelenen 4455000000 TL para cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Katılanın soruşturma aşamasında alınan ifadesinde, "evi misafirhane olarak kullanırdım." kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde de "benim büro olarak kullandığım daireye girilmiş." şeklinde beyanda bulunduğu yine olayın görgü tanığı olan ve aynı binada ikamet eden tanık ...'in Cumhuriyet Savcılığınca alınan ifadesinde; "Hırsızlık yapılan şikayetçiye ait giriş katta bulunan daire, binanın mütaahiti olan ...'e aittir, söz konusu yerde bir kısım büro malzemeleri vardı. Burası ikamet için kullanılmıyordu. Ayrıca şikayetçi tarafından iş yeri olarak da kullanılmıyordu. Tahminime göre bir kısım eşyalarını koyduğu depo olarak kullanıyordu. Ben iki yıldır burada ikamet ediyorum bu nedenle biliyorum." şeklinde beyanda bulunması karşısında; suça konu yerin nasıl ve ne şekilde kullanıldığı katılandan sorulup, konut veya işyeri olarak kullanılıp kullanılmadığı kesin olarak tespit edilerek, tanık tarafından depo olarak kullanıldığı belirtilen yerin iş yeri gibi kullanılan yerlerden olmaması halinde işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun da unsurları itibariyle oluşmayacağı gözetilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme sonucu sanıkların 5237 sayılı TCK.nun 116/1 ve 119/1-c maddeleri gereğince cezalandırılmalarına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK.nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.