Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22178 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22241 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;1-)Suça sürüklenen çocuk ... hakkında konut dokunulmazlığını bozmak suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,2-) Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında, hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesine gelince; Suça sürüklenen çocukların, yakınana ait evin deposundan ele geçirdikleri anahtarla kapıyı açmak suretiyle evden hırsızlık yapması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK'nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde aynı Kanunun 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması karşı temyiz bulunmadığından ve 5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesine göre kısa süreli hapis cezaları ertelenen kişiler hakkında aynı maddenin 1. fıkrasının uygulanamayacağı düzenlenmiş ise de sanığa hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi gereğince kısa süreli olmadığı, bu nedenle 53. maddesinin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı kanun maddesinin 1. fıkrası (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğun uygulanmamasına karar verilebileceği; bu kanun maddesinin 1. fıkrasında gösterilen (a), (b), (d) bentlerindeki diğer hak yoksunluklarının uygulanmasının ise hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında; infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;5237 sayılı TCK.nun 51. maddesinin 3. fıkrası, “Cezası ertelenen hükümlü hakkında, 1 yıldan az, 3 yıldan fazla olmamak üzere bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı mahkum olunan ceza süresinden az olamaz” şeklinde olup; somut olayda, mahkum olunan ceza süresinin 1 yıl 1 ay 10 gün olmasına karşılık, denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi yasaya açıkça aykırılık oluşturduğu gibi bu husus aleyhe değiştirmeme yasağı kapsamında da değerlendirilemez. Bu nedenle suça sürüklenen çocuklar hakkındaki hapis cezasının ertelenmesine karar verilirken 5237 sayılı TCK.nun 51/3 maddesi uyarınca deneme süresinin tayin olunan hapis cezasından az olacak şekilde 1 yıl olarak belirlenmesi,Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 51/3. maddesi uyarıca “1 yıl” olarak belirlenen denetim süresinin “1yıl 1 ay 10 gün” olarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.