Tebliğname No : 2 - 2013/49781MAHKEMESİ : Edirne 3. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 29/11/2012NUMARASI : 2011/443 (E) ve 2012/590 (K)SUÇ : Hırsızlık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmakDosya incelenerek gereği düşünüldü;1-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan kurulan tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, itiraz kanun yoluna tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;Sanığın yokluğunda verilen hüküm, 18/12/2012 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de, yapılan tebliğ işleminin sanığın tebliğ tarihinde Silivri 5 nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunması nedeniyle geçersiz olduğu ve bu nedenle sanığın 10/01/2013 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede; Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının aynı maddenin infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Mahkum olan sanıklara sebebiyet verdikleri yargılama giderleri ayrı ayrı yükletilmesi gerekirken 1.872,25 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilerek 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hükmün yargılama giderleri ile ilgili bölümünden “sanıktan tahsiline” ibaresi çıkarılıp yerine “sanıklardan eşit olarak tahsiline” ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.