Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21480 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5147 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 2 - 2013/204894MAHKEMESİ : İstanbul 20. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 18/03/2013 - 08/05/2012NUMARASI : 2010/227 (E) ve 2012/495 (K)SUÇ : Karşılıksız yararlanma Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanık hakkında karşılıksız yararlanma (elektrik enerjisi hırsızlığı) suçundan kurulan 08.05.2012 tarihli beraat kararının katılan vekili tarafından temyiz edilmesinden sonra 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun uyarınca mahkemece dosyanın resen ele alındığı ve dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda verilen 18.03.2013 tarihli beraat kararının da katılan vekili tarafından temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede; Katılan vekilinin 08.05.2012 tarihli beraat kararına yönelik temyiz istemi üzerine dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay'a gönderilmesi gerektiği ve beraat kararına yönelik yeniden uyarlama yargılaması yapılamayacağı halde 6352 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği gerekçesiyle dosyanın resen ele alınması usulsüz olduğundan mahkemenin hukuken geçerliliği bulunmayan 18.03.2013 tarihli kararı kaldırılarak katılan vekilinin 08.05.2012 tarihli karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanunun Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirilip, anılan Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince; sanığa, “şikâyetçi kurumun bilirkişi tarafından tespit edilecek zararını gidermesi halinde hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verileceği” hususunda bildirimde bulunulduktan sonra yasal sürenin geçmesi nedeni ile sanığa makul bir süre de tanınıp bu süre beklenilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, tarafsız bilirkişiye katılan kurumun zararı tespit ettirilmeden, ödeme ihtaratı yapılmadan yasal süre geçirilip, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.