MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : HakaretHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın yokluğunda verilip tebliğ edilen gerekçeli kararda 5271 sayılı CMK'nın 232/6 ve 34/2. maddeleri gereğince başvurulacak yasa yolu, süresi ve mercii yanında şekli de kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmediğinden, temyiz isteminin süresinde kabulü ile yapılan incelemede; Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK.nun 482/2. maddesinde tanımlanan hakaret suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/4, 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 125/2 ve 66/1-e, 67/4 maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve suç tarihi olan 30.10.2004 günü ile inceleme tarihi arasında, aynı Yasanın 102/4, 104/2. maddesinde öngörülen 7 yıl 6 aylık sürenin geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.