Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20742 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25618 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:I- Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;Yüzüne karşı 28.11.2011 tarihinde verilen hükmü 1412 sayılı CMUK'nın 310/1.maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 06.12.2011 tarihinde temyiz eden katılan vekilinin temyiz isteminin aynı Kanunun 317.maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,II- Sanık müdafiinin hırsızlık suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 Sayılı CMUK'nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca koşullu salıvermeye kadar uygulanmasına, karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,III- Sanık müdafiinin mala zarar verme suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- 5237 sayılı TCK'nın 152/2-a maddesinde 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 65.maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,2- Mala zarar verme suçu nedeniyle verilen ceza artırılırken uygulama maddesinin TCK'nın 152/2-a yerine 152/1-a olarak yazılması suretiyle CMK'nın 232/6.maddesine aykırı davranılması,3- TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan bu nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.