Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 20209 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 30341 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 6 - 2013/251416MAHKEMESİ : Bolu 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 19/04/2012NUMARAS I : 2011/251 (E) ve 2012/467 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinde belirtilen güvenlik tedbirlerine hükmolunurken, 53/1-c yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazarı yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-5271 sayılı CMK.nın 2/1-e maddesi gereğince soruşturma evresinin iddianamenin kabulüne kadar geçen evreyi ifade ettiği, sanık hakkında hırsızlık suçundan 04/05/2011 tarihinde düzenlenen iddianamenin 06/05/2011 tarihinde mahkemece kabulüne karar verildiği mağdur 12/12/2011 tarihinde talimatla alınan ifadesinde, suç nedeni ile oluşan zararının Ağustos ayı içinde giderildiğini beyan etmiş ise de, dosya içerisinde bulunan PTT Genel Müdürlüğü'nün 03/05/2011 tarihli alıcısının mağdur Mehmet Çetin göndericinin Sevim Sınmaz olduğu ödeme belgesi ve mağdurun Bolu Cumhuriyet Başsavcılığına hitaben yazdığı 04/05/2011 havale tarihli dilekçesinde sanığın yakınları tarafından tüm zararının giderildiğini belirtmesi karşısında, mağdurun tüm zararının kesin olarak ne zaman giderildiğinin araştırılıp belirlenmesinden sonra sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 168/1.maddesinin uygulanmasının gerekip gerekmeyeceğinin tartışılması gerekirken eksik incelemeyle sanığın, yargılama aşamasında mağdurun zararını giderdiği kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen, velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA 09.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.