Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 20035 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 1617 - Esas Yıl 2009
Tebliğname No : 2 - 2008/259593MAHKEMESİ : Pendik 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 16/04/2008NUMARASI : 2008/236SUÇ : Kişilerin Huzur ve Sükununu BozmaDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanık hakkında hükmolunan cezanın miktarı itibariyle hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek mahkemenin 22.05.2008 tarih ve 2007/81 esas sayılı red kararı kaldırılarak yapılan incelemede;Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/ 11-250 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, olayda maddi zararın söz konusu olmadığı gibi katılanın bir tazminat talebi bulunmadığı ve sanığın bir daha suç işlemeyeceğine ilişkin kanaatin, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışlarına dayandırılması gerektiği gözetilmeden, “tazmin şartı gerçekleşmediği gibi mevcut delil durumu itibariyle sanığın bir daha suç işlemeyeceği yönünde hakkında olumlu kanaat gelmediğinden” biçimindeki 5271 sayılı CMK. nun 231. maddesinin 6. fıkrasının a, b ve c bentlerinde belirtilen gerekçeleri içermediği için yasal olmayan gerekçeyle sanık hakkında, 5271 sayılı CMK.’nun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA,17.06.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.