Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19772 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 21370 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, kişiler yönünden ayrım yapılmaksızın c bendindeki yoksunluğun koşullu salıvermeye kadar uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1 maddesinde sayılan hakları kullanmasından “mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” şeklindeki cümlenin hüküm metninden çıkarılarak yerine “sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin birinci fıkrasının a-b-c-d ve e bentlerinde belirtilen haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde gösterilen hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” yazılmasına karar verilmesi suretiyle; diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.