Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19661 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20989 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 142/1-a maddesi uyarınca hüküm kurulduğu halde, anılan maddedeki temel cezanın alt sınırının 2 yıl hapis olduğu gözetilmeden 1 yıl olarak belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanıkların tutuklulukta geçirdikleri sürelerin hükmolunan hapis cezalarından indirilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 63. maddesi yerine 62 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğu kabul edilmiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- 5237 sayılı TCY.nın 58. maddesi uyarınca sanık ... hakkında tayin olunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, infaza yönelik olduğundan kazanılmış hakka konu olmayan 5275 sayılı Yasanın 108/4. maddesi uyarınca infazdan sonra uygulanmak üzere denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2- Katılan lehine hükmolunan vekalet ücretinin tahsil şeklinin kararda gösterilmemesi,Bozmayı gerektirmiş sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CYUY.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasanın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, Hüküm fıkrasında sanık ... hakkında TCY.nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün sonuna “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesine ve “1.100,00 TL vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsili ile katılana verilmesine” karar verilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.