Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19632 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 9872 - Esas Yıl 2006





Kasten yaralama ve sövme suçlarından sanıklar B……. ve H……… 'in yapılan yargılamaları sonucunda; temyiz isteminin reddine, dair (İZMİR) 4. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 25.9.2006 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenmekle ve dosya C.Başsavcılığının 15.11.2006 tarihli tebliğnamesiyle dairemize gelmekle yapılan inceleme sonunda gereği düşünüldü.Sanıklar müdafiinin, 25.9.2006 tarihli dilekçesi eski hale getirme istemi niteliğinde olup, bu taleple birlikte temyiz itirazları da yapılmış bulunduğundan, 5271 Sayılı CMK.'nun 42/1.maddesi uyarınca inceleme yetkisi dairemize ait olmakla, İzmir 4.Sulh Ceza Mahkemesinin 25.9.2006 tarihli temyiz isteminin reddine dair kararının hukuki geçerliliği olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;5271 Sayılı CYY.nın 34. maddesinin ikinci fıkrası ile 232. maddesinin altıncı fıkrasında, hakim ve mahkemelerin her türlü kararlarında ve hükümlerinde (hüküm fıkrasında) başvurabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin duraksamaya yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesinin zorunlu olduğu belirtilmiştir.Yine 5271 Sayılı CYY.nın eski hale getirme ile ilgili 40. maddesinin birinci fıkrasında; "kusuru olmaksızın bir süreyi geçirmiş olan kişi, eski hale getirme isteminde bulunabilir" denilmektedir. Aynı Yasa maddesinin ikinci fıkrasında ise, kanun yoluna başvuru hakkı kendisine bildirilmemesi halinde de, kişinin kusursuz sayılacağı öngürülmektedir.Eski hale getirme istemine konu hüküm sanıkların yüzüne karşı verildiği halde, "tebliğden itibaren 7 gün içinde temyiz yolu açık olmak üzere" şeklindeki ifadenin hüküm fıkrasına yazılması nedeniyle temyiz süresini geçiren sanıkların, müdafileri aracılığıyla eski hale getirme istemleri yerinde görüldüğünden, temyiz davasının süresinde olduğuna karar verilerek hükmün esası hakkında yapılan incelemede;1-Sanıklar hakkında Yaralama suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükmün; 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesiyle değişik 1412 Sayılı CMUK'nun 305/1 maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanıklar müdafiinin temyiz isteğinin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,2-Sanıklar hakkında sövme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;Sanıklara atılı sövme suçu yönünden müştekinin iddiası ve eşi olan tanık A………'ın görgüye dayalı olmayan beyanı dışında kanıt bulunmaması karşısında, hükme dayanak yapılan kanıtlar gösterilmeden, sanık B…….'ın sövme teşkil eden sözlerinin de nelerden ibaret olduğu da açıklanmadan yetersiz gerekçeyle sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA; 6.12.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.