Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1896 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 17978 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2010/35061MAHKEMESİ : Menemen 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 09/06/2009NUMARASI : 2006/148 (E) ve 2009/551 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanıklara ait adli sicil ve nüfus kayıtlarının duruşmada okunmaması suretiyle CMK.nun 209/1. maddesine aykırı davranılması, 2- Sanıklar müdafilerinin son oturumda “lehe olan hükümlerin uygulanması” istemlerinin, 5237 sayılı TCK.nun 62. maddesini de kapsadığı gözetilmeksizin, bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, 3- Temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde suçun gece işlenmesi nedeniyle TCK.nun 143.maddesi gereğince artırımın gerekçe gösterilmeden en üst oran olan 1/3 oranında yapılması, 4- Kalkışma aşamasında kalan eylem nedeniyle, suçun ulaştığı aşama da gözetilerek “meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı” dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi gereğince sanığın cezasından adil, hakkaniyete uygun makul bir indirim yapılması gerektiği halde gerekçe de gösterilmeksizin en alt oran olan 1/4 oranında indirim uygulanması, 5-Sanıklar E.. A.. ve A.. E..’ın ait adli sicil kayıtlarında yer alan önceki mahkumiyetlerinin yalnız adli para cezasına ilişkin olması karşısında, 5237 sayılı TCK.nun 51/1. madde ve (a) bendine göre, tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmayan sanıklar hakkında ertelemeye yer olmadığına karar verilirken; “sanıkların suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdikleri pişmanlığını” irdeleyen gerekçe gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanıkların şahsi ve sosyal durumları ve sabıka durumları gözönüne alınarak”, şeklinde yasal ve yeterli gerekçe göstermeden, sanıklar E.. A.. ve A.. E.. hakkında TCK.nun 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, 6- Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezası ile mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK.nun 53/1.maddesinin "a, b, c, d, e" bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, "kendi altsoyu" üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar C.. C.., A.. E.. ve E.. A.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 04/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.