Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18935 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 13847 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 2 - 2013/35947MAHKEMESİ : Fethiye 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 06/09/2012NUMARASI : 2010/372 (E) ve 2012/731 (K)SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlaliDosya incelenerek gereği düşünüldü:I- Sanık B.. Ö.. hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,II-Sanık B.. Ö.. hakkında hırsızlık, sanık B.. Y.. hakkında ise hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;1-Müştekilerin ikametlerinde suça konu eşyalar çalındıktan sonra, sanık B.. Y..'ın diğer sanık B.. Ö..'ın kullandığı araçta suça konu eşyaların bir kısmının bulunduğu araçta 12.08.2009 tarihinde yakalandıktan sonra kaçtığına dair kolluk tutanağının bulunması, sanık B.. Ö..'ın ismini soruşturma aşamasında Kemal kovuşturma aşamasında ise Ferdi olarak beyan ettiği şahsın elinde bir poşetle arabasına bindiğini, ... ilçesinde polis tarafından durdurulduktan sonra bu şahsın kaçtığını, siyah çanta içerisinde bulunan suça konu eşyaların da kendisine ait olmadığını beyan etmesi, buna karşılık sanık B.. Y..'ın ise böyle bir olaya karışmadığını, olay tarihinde Fethiye'de değil Mersin'de bulunduğunu savunması karşısında; öncelikle her iki sanığın suç tarihi ve öncesinde tanışıklıklarının bulunup bulunmadığının tespit edilerek, sanık B.. Ö.. ile sanık Batikan'ın duruşmaya getirilerek veya SEGBİS vasıtasıyla yüzleştirilmelerinin sağlanması ve sanık B.. Ö..'ın yakalanmasına ilişkin 12.08.2009 tarihli tutanakta imzası bulunan tutanak tanıklarının kontrol sırasında kaçan şahsın sanık B.. Y.. olup olmadığı konusunda beyanlarının alınarak ve bu hususta teşhis işlemi yaptırılarak, sanıkların suç tarihinde ve yakalama tarihinde kullanmış olduğu cep telefonu hatlarının numarası tespit edilerek ve bu telefonlara ait IMEI numaralarına ilişkin iletişimin tespiti kayıtlarının sanıkların suç tarihi ve saati ile yakalama saatinde nerede olduklarının tespiti amacıyla baz istasyonu bilgilerini de içerir biçimde getirtilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdir edilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,2-Kabule göre de;a-Müştekilerden D. R. M.'in soruşturma aşamasında alınan ifadesinde suç tarihinde 00.30-06.00 saatleri arasında, müşteki K.. M.. 01.00-10.00 saatleri arasında, müşteki S. B. 03.00-09.30 saatleri arasında, müşteki S.. C..l 02.30-09.00 saatleri arasında hırsızlık olayının meydana geldiğini belirtmeleri ve UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin yaz saati uygulaması da dikkate alındığında saat 05.14'te bittiğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının sanıklar lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesiyle artırılması ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun'un 116/1. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması,b-Sanıklar hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında, suçu gece işlediğinden bahisle artırım yapılırken, 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca ceza en fazla üçte bire kadar artırılabilir olmakla birlikte, sanığın cezasının anılan madde uyarınca üst had olan 1/3 oranında arttırılmasına karar verilirken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,c-Hırsızlık suçunun malvarlığına yönelik suçlardan olduğu aynı aile fertlerinin malvarlığının ise ortak olduğu; sanıkların aynı dairede oturan aynı ailenin bireyleri olan müştekiler K.. M.. ve D. R. M.'e yönelik gerçekleştirdikleri hırsızlık eylemlerinin tek suç oluşturduğu gözetilmeden ayrı ayrı suç kabul edilerek sanıkların cezalandırılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.