Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1892 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 29393 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü: I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde: Mala zarar verme suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükümlerin; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz isteğinin aynı kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,II-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında yakınanlar ... ve ...' a yönelik, suça sürüklenen çocuk ... hakkında yakınan ...' a yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde:Suça sürüklenen çocuk ... hakkında yakınanlar ... ve ...' a yönelik, suça sürüklenen çocuk ... hakkında yakınan ...' a yönelik eylemi nedeniyle, 5237 sayılı TCK.nun 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezaların miktar ve nev’ileri itibariyle, sanıkların suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e, 66/2 ve 67/4 maddelerine göre hesaplanan 6 yıllık zamanaşımının suç ve inceleme tarihleri arasında gerçekleştiği anlaşılmakla hükmün BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocuklar hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı CMK.nun 223/8.maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,III-Suça sürüklenen çocuklar hakkında yakınan ...' ya yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;Suça sürüklenen çocukların üzerine atılı yakınan Mustafa' ya yönelik hırsızlık suçunun geceden sayılan zaman dilimi içinde gerçekleşmesi nedeniyle inceleme tarihinde zamanaşımının dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede:Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocukların 5237 sayılı TCK'nın 31/2 maddesi uyarınca işledikleri fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadıkları veya davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin yeterince gelişip gelişmediği hususunda uzman hekim raporu alınması gerektiği gözetilmeyerek,suça sürüklenen çocukların işledikleri suçun farik ve mümeyyizi olduklarına ilişkin düzenlenen rapor ile yetinilerek eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,2-5237 sayılı TCK.nun 50/3.maddesinde daha önce hapis cezası ile mahkum olmayan 18 yaşını doldurmamış çocukların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrileceği belirtilmiş, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/4.maddesinde "Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez, bu takdirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır." şeklinde düzenleme yapılmıştır.Her ne kadar 5237 sayılı TCK.nun 50/6.maddesinde seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde tedbire çevrilen kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceği belirtilmiş ise de, yukarıda açıklanan düzenlemeler karşısında 5237 sayılı TCK.nun 50/6.maddesinin çocuklar yönünden uygulanamayacağı, hükmolunan seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde diğer seçenek tedbirlerden birine veya adli para cezasına karar verilebileceği sonucuna varılmaktadır.Bu itibarla kısa süreli hapis cezasından çevrilen seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde hapis cezasının tamamen veya kısmen infaz edileceği ihtarı yapılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi ,Bozmayı gerektirmiş suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 04/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.