Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18644 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 14570 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 2 - 2013/41908MAHKEMESİ : Gaziantep 15. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 09/10/2012NUMARASI : 2012/284 (E) ve 2012/441 (K)SUÇ : Hırıszlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozmaDosya incelenerek gereği düşünüldü;Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Beraat eden U.. S..'ın soruşturma evresinde alınan beyanında taksicilik yaptığını, olay tarihinde sanığın kendisini 21:00 – 23:00 saatleri arasında aradığını muhtemelen olayın olduğu yerden sanığı aldığını ve elindeki malzemeleri Şehreüstü tarafında tanımadığı bir kişiye teslim ettiklerini beyan etmesine karşın, sanığın aşamalarda alınan savunmalarında ise üzerine atılı suçları işlemediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, sanıkların 04.02.2012 – 05.02.2012 - 06.02.2012 tarihlerinde kullandıkları cep telefonları belirlenip telefon görüşmelerinin olup olmadığı ve yakınanın işyeri adresi çevresinde bulunan baz istasyonları tespit edilip belirtilen tarihler içerisinde hırsızlığın yapıldığı olay yeri ile tespit edilen baz istasyon adreslerinin yakınlığı gösterir şekilde gerekmesi halinde krokide belirtilmek suretiyle ayrıntılı bilirkişi raporu alınıp adı geçen sanık Uğur'un sanığı aldığı yerin suçun işlendiği yere olan uzaklığı keşif yapılarak tespit edildikten sonra kanıtlar bir bütün olarak değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,2- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanun'un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,3- 5271 sayılı CMK'nın 324/4.maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, 7,00 TL tutarındaki yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 21.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.