MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 102/3 ve 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun'un 7/2, 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve suçun işlendiği 05.07.2003 gününden karar tarihine kadar aynı Kanun’un 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık sürenin geçtiği gözetilerek davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8.maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 11.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.