Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1770 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 17795 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2010/9362MAHKEMESİ : Tarsus 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/03/2009NUMARASI : 2007/363 (E) ve 2009/146 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanıkların müştekiye ait tarladaki sera demirlerini çaldıkları olayda; tanık H.. E.. beyanında, sanıklardan Ö.. Ş..'in saat 19.00 sıralarında beyaz bir kamyonet ile geldiğini, sal ile karşıya geçmek istediklerini söylediğini, suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alınarak, güneşin batış saatinin saat 18.05 ve gecenin de, 5237 sayılı TCK.nun 6/1-e maddesi uyarınca 19.05' te başlayacağı gözetilerek, tanığın sanığı olaydan önce mi yoksa sonra mı gördüğü ve derenin hangi yakasından hangi yakasına geçmek istedikleri konusunda bir açıklık bulunmaması karşısında, tanığın yeniden ifadesine başvurularak dosyadaki bilgi ve belgelerden de faydalanılıp sanığın, derenin çalınan eşyaların bulunduğu yakasından mı, yoksa karşı yakadan mı geçmek isterken tanık tarafından görüldükleri ve dolayısıyla olaydan önce mi sonra mı görüldükleri belirlenip, hırsızlık suçunun işlendiği zaman diliminin tereddüde yer bırakmayacak şekilde belirlendikten sonra sonucuna göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 143.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-5237 sayılı TCK'nun 53.maddesinin 1.fıkra c bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerinde velayet vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler yönünden ayrım yapılmadan c bendindeki hak yoksunluğunun koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık O.. K.. müdafii ve sanık Ö.. Ş.. 'in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 04.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.