Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17691 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 13886 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkDosya incelenerek gereği düşünüldü;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Sanığın 27.05.2011 ve 28.05.2011 tarihlerinde aynı kişiye ait iş yerinden aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında benzer şekilde hırsızlık yapması ve ikinci eylemin teşebbüs aşamasında kaldığının anlaşılması karşısında suç tarihleri arasındaki yakın zaman dilimi de dikkate alındığında eylemlerinin bir bütün olarak zincirleme suçu oluşturacağı gözetilerek sanığın bir kez hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verildikten sonra cezasının 5237 TCK'nın 43. maddesiyle arttırılması gerektiği halde, eylemlerinin iki ayrı suç oluşturduğu kabul edilerek yazılı biçimde uygulama yapılması, 2-5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanun'un 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gösterilmesine, 12.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.