Hırsızlık suçundan sanık ... hakkında Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.01.2016 tarih ve 2016/17 – 2016/114 sayılı mahkûmiyet kararının, sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine, 22. Ceza Dairesince yapılan temyiz incelemesi sonunda; 22.06.2016 gün, 2016/6388 Esas – 2016/10871 Karar sayılı ilam ile “5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıl olduğu anlaşılan olayda; sanık ...'un duruşmada hazır bulundurulmayıp, bulunduğu....Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumundan sesli ve görüntülü bilişim sistemi vasıtası ile müdafii ile 5271 sayılı CMK'nın 149/3. maddesi gereğince bir araya gelip görüşme imkanı sağlanmaksızın aynı Kanun’un 196/4. maddesine aykırı olarak savunmasının alınıp, yargılaması yapılarak mahkûmiyetine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması hususunda BOZULMASINA” karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 22.06.2016 gün, 2016/6388 Esas – 2016/10871 Karar sayılı bozma kararının KALDIRILMASI ile sanık hakkında hırsızlık suçundan Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.01.2016 tarih ve 2016/17 – 2016/114 sayılı mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA yönelik 15.07.2016 gün, 2016/155691 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede; GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ; Sanığın bizzat huzurda yaptığı savunmadan mekan haricinde bir farkı bulunmayan SEGBİS sisteminin Adil Yargılanma ilkesine ve dolayısıyla Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddesine ve Ceza Muhakemesinin yüzyüzelik ilkesine uygun olduğu düşüncesiyle, 22.Ceza Dairesinin bozma ilamının kaldırılarak, itirazda belirtilen gerekçeyle hükmün onanması yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,22. Ceza Dairesinin 22.06.2016 gün, 2016/6388 Esas – 2016/10871 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;Dosya incelenerek gereği düşünüldü; TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.