Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17287 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24663 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;a)Sanıklar ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde: Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun' a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteğinin aynı kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE,b)Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince:Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, c)Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince:Sanık ...'nin aşamalarda alınan tüm savunmalarında atılı suçu işlemediğini savunması ve sanık ... ile temyiz dışı sanıklar ...'un da sanık ...'nin suça iştirak etmediğine ilişkin beyanları karşısında; öncelikle olay yerinde bulunan ve yalnızca müştekilere ait olup olmadığı yönünde incelemeye tabi tutulan parmak izlerinin sanığa ait olup olmadığına ilişkin rapor alınması, sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde ise, davaya konu olaydan bir gün önce sanığın başka bir hırsızlık olayına karışmış olması ve misafir olarak kaldığını ileri sürdüğü evde yapılan aramada hırsızlığa konu eşyaların bulunmasının tek başına mahkumiyetine yeterli olmadığı hususları da gözönünde bulundurularak sanığın yüklenen suçları işlediğine dair, cezalandırılmasına yeterli, her türlü kuşkudan uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile hükümlülüğüne karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.