Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17019 - Karar Yıl 2004 / Esas No : 10436 - Esas Yıl 2003





Küçüğü alıkoymak suçundan sanık Emine'nin yapılan yargılaması sonucunda; mahkumiyetine dair (Akçaabat Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 15.10.2002 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından istenmekle ve dosya C. Başsavcılığının 2003/15925 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gelmekle yapılan inceleme sonunda gereği düşünüldü.Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Sanığın oğlunun 2000 yılında trafik kazasında öldüğü, geride 1997-1998 ve 1999 doğumlu 3 kız çocuğunun kaldığı, sanık savunması ve tanıklar A. köyü muhtarı Mehmet Ali ile A. belde belediye başkanı Mehmet'in yanlarında, müşteki gelinin kendi rızası ile 5 ve 3 yaşlarındaki iki çocuğunu babaannesine verdiği, sanık babaannenin çocukların bakımını üstlendiği, kaldı ki torunlarıyla kişisel ilişki kurma hakkına da sahip olduğu, torunlarının yetiştirilmesini üstlenen sanığın haksız olarak yanında alıkoyduğunu kabule götüren sebepler açıklanmadan ve yüklendiği bakım ve gözetim yükümlülüğü de nazara alındığında kastının da ne şekilde haksız ve gayri meşru şekilde alıkoymaya yönelik olduğu tartışılıp gösterilmeden suçun oluştuğundan bahisle mahkumiyet kararı verilmesi,Kabule göre de;2- TCK.nun değişik 30. maddesi nazara alındığında sanık hakkında ceza tayin edilirken bir liranın küsurunun hesaba katılamayacağı lüzumu,Bozmayı gerektirmiş, sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 6.10.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.