Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16701 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 29446 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : Mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü;I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 151/1 maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun’un 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1. Maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanığa ait adli sicil kaydından sabıkalı olduğunun anlaşılması karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK.nun 231/6-a. maddesinde gösterilen, “kasıtlı suçtan mahkum olmama” nesnel (objektif) koşulunun bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;Katılanın, sanığın olay günü evinin bahçesine girdiği yönünde herhangi bir beyanının olmaması, sadece sanığın deponun bulunduğu yere giderek deponun kapısını kırdığını belirtmesi, sanık ve soruşturma evresinde tanık olarak dinlenen Feride Yalçınkaya'nın deponun hazine arazisi üzerinde olduğu yönündeki beyanları ile dosya içerisinde yer olan 05/09/2007 tarihli tutanağın eki olan krokiden, su deposunun bulunduğu yerin, katılana ait konutun eklentisi niteliğinde olmadığının anlaşılması karşısında, konut dokunulmazlığını bozma suçunun unsurları itibariyle ne şekilde oluştuğu karar yerinde açıklanmadan yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,2- Kabule göre;5237 sayılı TCK'nun 58 ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108. maddelerine göre yalnızca hürriyeti bağlayıcı ceza ile mahkumiyet halinde mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanabileceği gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının 5237 sayılı TCK'nun 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine hükmolunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı (BOZULMASINA), 20.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.