Tebliğname No : 2 - 2012/281166MAHKEMESİ : Nizip 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 04/09/2012NUMARASI : 2012/560 (E) ve 2012/397 (K)SUÇ : Karşılıksız yararlanma Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 6352 sayılı yasanın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.07.2012 günlü iade kararının sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan hüküm hukuken geçersiz olup katılan vekilinin mühür bozma suçundan 26.01.2010 tarihinde verilen karara yönelik temyizinin bulunmadığı belirlenerek, katılan vekilinin sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı (karşılıksız yararlanma) suçundan kurulan 04.09.2012 tarihli beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,Katılan kurumun 19.01.2010 tarihli yazısına göre, sanığın, kaçak elektrik bedelini 06.02.2009 tarihinde 126,44 TL peşin ödeyip geri kalan miktarı 9 takside bağladığını, ödeme günü geçen taksit sayının 7 olduğunu ve ekindeki borç listesine göre sanığın 06.03.2009 tarihinde 110,66 TL ve 06.04.2009 tarihinde 110,32 TL olmak üzere toplam 347,42 TL ödediği ve bu miktarın bilirkişinin 11.12.2009 tarihli raporunda, normal tarifeye göre belirlediği 134,69 TL.yi karşıladığı (Toroslar EDAŞ'ın 27.04.2009 tarihli suç duyurusunda belirttiği kaçak tahakkuk tutarı olan 293,80 TL. yi de karşıladığı) anlaşılan ve böylece katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CYUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 31.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.