MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Gerekçeli kararın tebliğ edildiği 28/07/2010 tarihinde cezaevinde hükümlü olan sanığın öğrenme üzerine verdiği 17/01/2010 tarihli dilekçesi, 5271 sayılı CMK.nun 42. maddesi uyarınca eski hale getirme isteğini inceleme yetkisi, bu taleple birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olup bu konuda mahkemece verilen 31/01/2011 tarihli ek kararın hukuki geçerlilikten yoksun olduğu belirlenerek yapılan incelemede;Sanığın gerekçeli kararın tebliğ edildiği 28/07/2010 tarihinde cezaevinde hükümlü olması nedeniyle Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre sanığın bildirdiği adrese komşusuna bildirilmek suretiyle yapılan gerekçeli karar tebliği geçersiz olduğundan, sanığın eski hale getirme ve temyiz isteminin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;Sanığın adli sicil kaydında yer alan ... Sulh Ceza Mahkemesinin 15/09/2005 kesinleşme tarihli 2297-872 sayılı ilamın tekerrüre esas olduğu halde, TCK'nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde sayılan hakları kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 Sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde sayılan hakları kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.