Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 15450 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 52460 - Esas Yıl 2009
Tebliğname No : 2 - 2009/247797MAHKEMESİ : Develi Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 11/11/2008NUMARASI : 2008/403SUÇLAR : Kasten yaralamaya teşebbüs ve hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın silahtan sayılan bıçakla annesine karşı gerçekleştirdiği kasten yaralamaya teşebbüs eyleminde 5237 sayılı TCK'nun 86.maddesinin 3.fıkrasında belirtilen birden fazla nitelikli halin aynı olayda birleşmesi nedeniyle, mahkemece temel ceza tayin edilirken alt sınırdan ayrılmak suretiyle ceza verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2-5275 sayılı Yasanın ''Mükerrirlere Özgü İnfaz Rejimi ve Denetimli Serbestlik Tedbiri'' başlıklı 108.maddesinin 2.fıkrasında ''tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz'' hükmüne yer verilmiş olup, bu hüküm nedeniyle sanığın birden fazla tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği gözetilerek, denetime olanak sağlaması bakımından sanığa ait adli sicil kaydında yer alan önceki mahkumiyetlere ilişkin ilamların infaz tarihlerini de gösterir onaylı suretleri dosyaya getirtilip incelenerek, tekerrür hükümlerinin uygulanması koşullarının bulunup bulunmadığı ve hangisinin en ağır cezayı içerdiği karar yerinde gösterilip tartışılmadan yazılı şekilde kasten yaralama ve hakaret suçlarından sanık hakkında verilen hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş O Yer C. Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/07/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.