Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15095 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 27896 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 4 - 2008/114981MAHKEMESİ : Karakoçan Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/10/2007NUMARASI : 2007/107 (E) ve 2007/143 (K)SUÇ : Hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir. Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK'nın 125/1 maddesinde, hapis ve adli para cezası biçimindeki seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, yasada hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörülmesi nedeniyle, seçenekli yaptırımlardan neden hapis cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçenin gösterilmesi gerekirken, sanığa ait adli sicil kaydında yazılı kararın tekerrüre esas bir mahkumiyet kararı olup olmadığı araştırılmadan yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi, 2- Hükümden sonra 08/02/2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; adli sicil kaydında yazılı kararın engel teşkil edip etmediği araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi zorunluluğu, 3-Sanık hakkında hakaret suçundan 5237 Sayılı TCK.nın 125/3-a,4 maddesi uyarınca hükmolunan cezadan önce aynı kanunun 43.maddesi ile artırım yapıldıktan sonra 62.maddesi ile indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, 4-Kabule göre de;sanığa hükmolunan cezadan 5237 Sayılı TCK.nın 62. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılırken “11 ay 20 gün” yerine “11 ay 25 gün” hapis cezasına hükmolunarak fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, O yer C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 10.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.