MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılmasıHÜKÜM : Mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin yapılan incelemesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun' a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıklar müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma ve sanık ... hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin yapılan incelemesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 3-Sanıklar hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin yapılan incelemesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK'nun 142/2-d maddesinin ancak hırsızlık suçunun “haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla ya da diğer bir aletle kilit aksamına zarar vermeden olağan yollar ile kilidi açmak suretiyle” işlenmesi halinde uygulanabileceğinin anlaşılması karşısında; dosya kapsamına göre, sanıkların müştekinin oturduğu evin dış kapısının üstüne bıraktığı anahtarla, kapıyı açıp hırsızlık eylemini gerçekleştirdiği olayda, TCK'nun 142/1-b maddesi yerine aynı Yasa'nın 142/2-d maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA,28/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.