MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Karşılıksız yararlanma, mühür bozmaHÜKÜM : BeraatDosya incelenerek gereği düşünüldü:19.01.2012 tarihli kararla sanıkların tamamı hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçlarından beraat kararı verildiği ve katılan vekili tarafından verilen 26.01.2012 tarihli temyiz dilekçesi ile karar yalnız sanık ... yönünden verilen beraat kararlarına yönelik olarak temyiz edilmiş olduğu, sanıklar ... ve ... hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçlarından verilen 19.01.2012 tarihli beraat kararlarının kesinleştiği belirlenmekle yapılan incelemede,1- Sanıklar ... ve ... hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 16.10.2012 tarihli beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:Sanıklar ... ve ... hakkında 19.01.2012 tarihli kararla elektrik hırsızlığı suçlarından verilen beraat kararları temyiz edilmeksizin kesinleşmiş olduğundan dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 6352 sayılı yasa uyarınca Sanık ... yönünden uyarlama yargılaması yapılması için iade edilmesi üzerine haklarında verilen beraat kararları kesinleşen sanıklar ... ve ...’ın aleyhine durum doğuracak şekilde bu sanıklar hakkında da uyarlama yapılması ve yeniden beraat kararı verilmesi mümkün olmadığından kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varl??k kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün olamayacağından, sanıklar ... ve ... hakkında yeniden kurulan ikinci hükme yönelik, katılan vekilinin konusu bulunmayan temyiz itirazının 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesinin yollaması ile 1412 sayılı CMUK’nın 317.maddesi uyarınca REDDİNE, 2- Sanık ... hakkında mühür bozma suçundan kurulan 19.01.2012 tarihli beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde: Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,3- Sanık ... hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 16.10.2012 tarihli beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 06/06/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.