Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 13948 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 24324 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 6 - 2010/146319MAHKEMESİ : Şişli 4. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/11/2009NUMARASI : 2005/616 (E) ve 2009/1238 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü: -Beyoğlu 1.Asliye Ceza Mahkemesi'nin 08.07.2003 tarihli ve 2001/686 esas, 2003/277 karar sayılı ilamının daha ağır cezayı içermesi nedeniyle sanık U.. Y.. hakkında bu ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, -Kadıköy 1.Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21.07.2005 tarihli ve 2005/496-793 sayılı ilamı nedeniyle mükerrir olan sanık A.. U.. hakkında 5237 Sayılı TCK'nın 58.maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-) 13.08.2005 ve 14.08.2005 tarihli yakalama tutanaklarının içeriklerine göre sanıklar İ.. Y.. ve U.. Y..’ın kolluk görevlileri tarafından yakalandıklarında çaldıkları eşyaları sakladıkları yerleri gösterip, suça konu eşyaların bir kısmının yakınana iade edilmesini sağladıklarının anlaşılması karşısında, 5237 Sayılı TCK’nın 168/1-4.maddesi uyarınca kısmi iade nedeniyle sanıklar hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği hususu yakınandan sorularak sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2-) Diğer sanıklarla anlaşıp gözcülük yaparak ve çalınan eşyaları taşıyarak hırsızlık suçuna katıldığı kabul edilen sanık U.. Y..’ın, sanıklarla birlikte hırsızlık suçunu işlediği gözetilmeden hakkında 5237 sayılı TCK'nın 37/1.maddesi yerine aynı Kanun’un 39/1. maddesi ile uygulama yapılması, 3-) Sanık Uğur müdafiinin 03.11.2009 tarihli duruşmada “sanığın lehine olan kanun maddelerinin uygulanması” isteğinin 5237 sayılı TCK’nın 51.maddesinde düzenlenen ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulanmasını da kapsadığı halde, bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, 4-) İstanbul 5.Ağır Ceza Mahkemesinin 24.09.2004 tarihli ve 2002/189 esas, 2004/310 karar sayılı ilamından dolayı hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulandığı anlaşılan sanık U.. Y.. ile ilgili hüküm fıkrasında, tekerrüre esas alınan ilamın İstanbul 5.Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğunun belirtilmesi suretiyle infazda karışıklığa yol açılması, Bozmayı gerektirmiş sanık Uğur ve müdafii ile sanıklar İ.. Y.. ve A.. U..’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 5320 Sayılı Yasanın 8/1.maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son. maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın (cezanın) ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 29.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.