Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13725 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 11217 - Esas Yıl 2009





Tebliğname No : 2 - 2007/152111MAHKEMESİ : Hakkari Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 09/03/2007NUMARASI : 2007/88SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından,hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan,5271 sayılı CYY’nın 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı “kasıtlı bir suçtan mahkum olmama” koşulunun bulunmaması nedeniyle,sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanığın cezasından TCY'nın 168.maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapıldığının kabul edilmesi karşısında cezasının 8 ay yerine 1 yıl 4 ay hapis cezası olarak belirlenmesi ve sonuç cezasınında 6 ay 20 gün yerine 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası olarak verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,2-Katılan kurum vekili duruşmalara katılmadığı halde dilekçe yazma ücreti yerine maktu vekalet ücreti ödenmesine ve bu ücretinde katılan kurum yerine vekiline ödenmesine karar verilmesi,3-Suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan CMY'nın 150/3.maddesi uyarınca sanığa zorunlu olarak atanan müdafiinin ücretinin sanıktan alınmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,4-Katılan kurumun 03.10.2006 tarihli yazısında sanığın kaçak bedelini 16.08.2006 tarihinde taksit yaptırarak ilk taksidini ödediğinin ve 30.10.2006 ile 30.11.2006 tarihli iki taksit kaldığının bildirilmesi ve iddianamenin 18.10.2006 tarihinde düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, vergi ve cezaları içermeyen kaçak bedeli bilirkişi aracılığıyla belirlenerek ödenen ilk taksidin kaçak bedelini tamamen karşılayıp karşılamadığı kesin olarak belirlendikten sonra sanık hakkında TCY'nın 168.maddesinin uygulanıp uygulamayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,5-Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezası ertelendiğinden 5237 sayılı TCK’nun 53-3.maddesi uyarınca aynı kanunun 53/1-c.maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş,sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 1412 sayılı CMUY'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakları korunmak suretiyle hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA,26/04/2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.