Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13322 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 27705 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 4 - 2009/117352MAHKEMESİ : Mersin 5. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/11/2008NUMARASI : 2007/808 (E) ve 2008/948 (K)SUÇ : Hakaret Sanık hakkında TCY'nın 62. maddesinin uygulanmaması gerekçesi olarak “Sabıkalı oluşu ve suç işleme eğilimi” şeklinde geçmişinin gösterilmesi ve uygulanmamasına karar verilmesinde yasaya aykırılık görülmediğinden tebliğnamenin bir numaralı bozma görüşü benimsenmemiş ve dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-Ceza yasasında,hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece,öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli,daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir. Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK .nun 125/1 maddesinde,hapis ve adli para cezası olarak öngörülen seçenekli yaptırım,aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip,daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasını alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken,her iki hususa ilişkin de yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden hüküm kurulması, 2- Sanığın adli sicil kaydındaki Mersin 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 19.10.2006 günlü 2006/360-911 E- K. sayılı ilamı ile hükmolunan adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK.nun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Yasanın 305/ son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı,sanığın suç tarihi itibarı ile de adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas bir mahkumiyet kaydı bulunmadığı gözetilmeden,sanığın tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu gerekçesiyle, 5237 sayılı TCK.nun 58/6/7 maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi, 3-5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen, velayet hakkından,vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. Ö..'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi(BOZULMASINA), 27 / 05 /2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.