Tebliğname No : 6 - 2010/155108MAHKEMESİ : Adana 10. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 30/12/2009NUMARASI : 2009/692 (E) ve 2009/1192 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-)Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 esas, 2009/13 karar sayılı kararında kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, yakınan E.. G..’in tazminat istemi bulunmadığı gibi dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre teşebbüs aşamasında kalmış olan hırsızlık suçundan doğan maddi bir zararının da belirlenemediği, daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyeti olmayan, hükmolunan cezanın tür ve süresi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel bir durumunun bulunmadığı anlaşılan sanık H.. Y..’in kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının değerlendirilmesi gerekirken, “suçu işleyiş şekli, sebep ve saikleri, sabıkası nazara alınarak bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkemede kanaat hasıl olmadığı ” biçimindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçelerle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2-)Daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, 5237 Sayılı TCK’nın 51.maddesinin 1.fıkrasının (b) bendinde belirtildiği gibi “suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşup oluşmadığının” irdelenmesi gerekirken, “sanığın suçu işleyiş şekli, sebep ve saikleri, sabıkası nazara alınarak bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkemede kanaat hasıl olmadığı” şeklindeki yasal olmayan gerekçelere dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi, 3-) 5237 Sayılı TCK’nın 53.maddesinin 1.fıkrasının ( c ). bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Yasanın 53/1-c.maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.