Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12007 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 27416 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 4 - 2009/90128MAHKEMESİ : Düzce 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 25/09/2008NUMARASI : 2008/283 (E) ve 2008/546 (K)SUÇ : Görevliye hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Hükmedilen cezanın miktar ve nevi itibariyle sanığın temyiz incelemesinin duruşmalı yapılması isteğinin 1412 sayılı CMUK.nun 318.maddesi gereğince reddi ile evrak üzerinde yapılan incelemede; Gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin 25/03/2007 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir. Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK.nun 125/1. maddesinde hapis ve adli para cezası olarak öngörülen seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi g??sterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken, yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırları arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi, 2-İddianamede sanığın tapu sicil müdürü olan katılanın odasında hakaret ettiğinden dolayı dava açılmasına ve sadece tanık S.. A..’ın ifadesinde sanığın koridorda da hakarette bulunduğunu belirtmesine, diğer tanıklar; H.. C.., G.. S.., T.. Ş.., Ş.. Ö.., Y.. E.. ve Ö.. A..’ın beyanlarında sanığın müdürün odasındaki hakaret olayına tanık olduklarını söylemelerine göre, katılanın gıyabında koridorda olan hakaret suçu için ihtilat unsurunun gerçekleşmediği ve dava konusu olan katılanın odasında işlenen hakaret suçu açısından ise aleniyet unsurunun oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde 5237 sayılı TCK.nun 125/4.maddesi ile uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 08/05/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.