Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11346 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23662 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2009/276280MAHKEMESİ : Kadirli 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 23/07/2009NUMARASI : 2008/310 (E) ve 2009/247 (K)SUÇ : Tehdit, hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1- Tehdit suçuna ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde, Tekerrüre esas alınan Kadirli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.02.2007 gün ve 2006/563-2007/54 sayılı ilamında tehdit ve hakaret suçlarından verilmiş olan iki ayrı suçtan hükümlülük bulunmasına karşın, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerekirken, bunlardan hangisinin tekerrüre esas alındığının kararda açıkça gösterilmemiş olması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanığın tekerrüre esas alınan ilamındaki hakaret suçundan verilen ve 7 ay hapis cezası içeren mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına, karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 2- Hakaret suçuna ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde, Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, a- Sanığın aralarında geçen tartışma sırasında katılana yönelik sarfettiği "Allahını, dinini, kitabını sinkaf ederim" şeklindeki sözlerinde, hakaretin muhatabının katılan olduğu, Allah, peygamber, kutsal kitap gibi dini değerlere yönelik ve onları hedef alan tahkir kastının bulunmadığı gözetilmeden, TCK'nun 125/1. maddesi yerine suç vasfının hatalı değerlendirilmeyle uygulama yeri bulunmayan aynı Kanunun 125/3-c maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi, b- Tekerrüre esas alınan Kadirli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.02.2007 gün ve 2006/563-2007/54 sayılı ilamında tehdit ve hakaret suçlarından verilmiş olan iki ayrı suçtan hükümlülük bulunmasına karşın, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerekirken, bunlardan hangisinin tekerrüre esas alındığının kararda açıkça gösterilmemiş olması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.