Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10730 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17095 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesiHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Müştekinin aracının stepnesinin çalınması eylemi 5237 sayılı TCK.nun 142. maddesinin 1. fıkrası (e) bendindeki suçu oluşturduğu halde, sanık ... hakkında hüküm kurulurken aynı yasanın 141/1. maddesinden uygulama yapılması, adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık ... hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınan ilamın seçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir,Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- 5237 sayılı TCK.nunda cezaların toplanacağına dair bir hüküm bulunmadığı, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 99. maddesinin ise aynı yasanın 107. Maddesinin uygulanabilmesi için kesinleşen ilamlardaki cezaların infaz aşamasında toplanmasına ilişkin olduğu gözetilmeden, sanık hakkında doğrudan hükmedilen adli para cezası ile hapisten çevrilen adli para cezasının toplanması suretiyle sonuç cezanın belirlenmesi,2- Sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması karşısında, tekerrür nedeni ile koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı ve infaza yönelik olduğundan kazanılmış hakka konu olmayan, 5275 Sayılı Kanunun 108/4. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının kararda belirtilmesi gerektiği halde, hükümde 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK 58/6 maddesi uyarınca sanığın 1 yıl süre ile mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, sanıklar ... ve ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan “sanıklar ... ve ... hakkında, suç eşyasının atın alınması veya kabul edilmesi suçundan doğrudan hükmedilen 100 TL adli para cezasının ve hapisten çevrilen 3600 TL adli para cezasının ayrı ayrı tahsiline ve birer ay ara ile 24 eşit taksit halinde ödenmesine,” ve “sanık ...’e verilen cezanın 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, 5237 sayılı TCK.nun 58/6. maddesi ve 5275 sayılı yasanın 108/4 maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.